ΑΡΝΗΣΗ

Σήκωσε τους ώμους χωρίς δισταγμό
χάθηκε κάτω από τη πέτσα του
αρνήθηκε τη γνώση για ένα όμορφο
                                 πιάτο φαγητό.
Αρνήθηκε τη ζωή του για μια άλλη ζωή
έδωσε τη ψυχή του για ένα παιχνίδι,
ένωσε τα χέρια του κι έκλεισε μέσα το
                                                 άπιαστο.
Ακούμπησε πάνω στα πόδια του
αναστενάζωντας
στις μέρες που 'χασε
χωρίς ντροπή κι ένα μεγάλο δάκρυ
και το μίσος που 'χτισε τόσο καιρό.

Το έκανε φυλαχτό χρυσό,
                              να γυαλίζει, να στραβώνει
                              να ξεγελά,
αρνήθηκε τη φύση
αρνήθηκε το χορτάρι που μεγαλώνει
αρνήθηκε το άπειρο.

Πεπερασμένο το μυαλό στο σύμπαν.